Poziom dobrostanu zwierząt przekłada się także na wyniki finasowe ubojni. Optymalizując dobrostan zwierząt w całym łańcuchu od gospodarstwa do oszałamiania, można optymalizować wykorzystanie czasu, uzyskać wyższą jakości mięsa, zmniejszyć obciążenie pracą i dbać o środowisko.
Dobrze zaprojektowane urządzenie do grupowania zwierząt (dzielenia zwierząt na grupy prowadzone do oszałamiania) może zmniejszyć ilość walk między osobnikami, a tym samym zmniejszyć stopień obrażeń ciała zwierząt. Ponadto, w dobrze zaprojektowanym obiekcie, świnie są zachęcane do wchodzenia do samochodu bardziej dobrowolnie , co skraca potrzebny czas załadunku.
Podczas transportu dobrze zaprojektowany pojazd z dobrą wentylacją może zmniejszyć liczbę zwierząt ginących podczas transportu oraz później, w magazynie. W nowoczesnym przemyśle trzody chlewnej śmiertelność podczas transportu wynosi zaledwie 0,08 ‰ (2015 r.), podczas gdy śmiertelność w czasies przetrzymywania wynosi 0,2 ‰ (2015 r.). Ponadto, optymalny system planowania logistycznego może pomóc zminimalizować stres podczas załadunku i zwiększyć jakość mięsa mierzoną pH i stratami wycieku osocza.
W odniesieniu do rozładunku ważne jest, aby zoptymalizować proces w taki sposób, by świnie nie były straszone refleksami światła i hałasami oraz aby przechodziły dobrowolnie do miejsca, w którym oczekuja na dalszy etap procesu. Ułatwia to proces rozładunku, zmniejsza ilość pracy i optymalizuje środowisko pracy.
Podczas przetrzymywania świnie powinny być trzymane w małych grupach. Dzielenie dużych magazynów żywca na mniejsze jednostki (około 15 świń na jednostkę) zmniejsza ryzyko walki, ponieważ świnie nie muszą stale ustalać hierarchii. Badania wykazały, że świnie w małych grupach są zrelaksowane już po 10-15 minutach. Jest to korzystne ze względu na zmniejszoną ilość uszkodzeń ciała, co zmniejsza ilość koniecznego wykrawania i optymalizuje jakość mięsa prowadząc do zmiejszenia późniejszych strat na wycieku osocza.
W prowadzeniu zwierząt do głuszenia, łatwiej zapanować nad mniejszymi grupami zwierząt, a świnie dobrowolnie podążaja w oczekiwanym kierunku. Zdecydowanie spada ilość upadków świń w czasie przejścia, dając znacznie mnieszy odsetek krwiaków polędwicy i szynek. Optymalna procedura oszałamiania także prowadzi do zmniejszenia ilości krwiaków szynek. Zmniejszona ilość krwiaków skutkuje obniżona koniecznością wykrawania miejsc urazów, ewidentnie prowadząc do poprawy rentowaności procesu.